HH

 ben niet iemand die huishoudelijk is aangelegd. Opruimen en schoonmaken deed ik omdat het moest en eigenlijk vaak te laat. Het huishouden gaat dan al de richting op van Jan Steen. Man is echter een stuk schoner en opruimerig aangelegd.
Dat vult mij best goed aan (lees; ik word aangespoort om aan de gang te gaan)
Waar ik vroeger nooit onder de bank schoonmaakte, nou ja 1x per euh half jaar ofzo, doet Man het wel 1 x per maand of al eerder.
Waar het vroeger algauw de Jan Steen richting op ging, hebben we nu een soort van schema gemaakt.

Maandag- en donderdagavond zijn we 1 a 2 uurtjes bezig. Ik doe beneden en Man doet boven. Ik vind het altijd verschrikkelijk om de badkamer te doen en stiekem vind Man dat ik het niet schoon genoeg maak. Dus deze verdeling hebben we per ongeluk expres goed gedaan.

Doordat we het ondertussen ook nog eens alles bijhouden, zijn we vaak snel klaar. Thank god!
Elke dag (JA, ELKE DAG, want we hebben een donkere vloer... en je ziet elk stofje vrolijk liggen) stofzuigt een van de kinderen omdat het hun taak is.
De vaatwasser wordt ook door hun geleegd en een ander houdt de badkamer netjes (althans dat is de bedoeling..)
Het gaat dan best allemaal goed en redelijk. Ik bedoel het kan altijd beter maar gelukkig hoeft het niet altijd.

Elk weekend staan de wasmachine en droger te steunen en te puffen om hun werk te doen.
Vouwen en wegzetten van kleding is eigenlijk nooit een probleem, maar die lakens en dekbedhoezen he. Pffff verschrikkelijk. Gelukkig is Man degene die vouwt, maar ik zet alles weg.
Onze linnenkast lijkt altijd wel ontploft te zijn en vooral wanneer ik alles weer netjes bij elkaar heb gedaan.
Het lijkt wel alsof de kinderen niet normaal iets uit de kast kunnen halen, maar dat er altijd wat mee moet getrokken worden waardoor alles lekker door elkaar staat..