HH

 ben niet iemand die huishoudelijk is aangelegd. Opruimen en schoonmaken deed ik omdat het moest en eigenlijk vaak te laat. Het huishouden gaat dan al de richting op van Jan Steen. Man is echter een stuk schoner en opruimerig aangelegd.
Dat vult mij best goed aan (lees; ik word aangespoort om aan de gang te gaan)
Waar ik vroeger nooit onder de bank schoonmaakte, nou ja 1x per euh half jaar ofzo, doet Man het wel 1 x per maand of al eerder.
Waar het vroeger algauw de Jan Steen richting op ging, hebben we nu een soort van schema gemaakt.

Maandag- en donderdagavond zijn we 1 a 2 uurtjes bezig. Ik doe beneden en Man doet boven. Ik vind het altijd verschrikkelijk om de badkamer te doen en stiekem vind Man dat ik het niet schoon genoeg maak. Dus deze verdeling hebben we per ongeluk expres goed gedaan.

Doordat we het ondertussen ook nog eens alles bijhouden, zijn we vaak snel klaar. Thank god!
Elke dag (JA, ELKE DAG, want we hebben een donkere vloer... en je ziet elk stofje vrolijk liggen) stofzuigt een van de kinderen omdat het hun taak is.
De vaatwasser wordt ook door hun geleegd en een ander houdt de badkamer netjes (althans dat is de bedoeling..)
Het gaat dan best allemaal goed en redelijk. Ik bedoel het kan altijd beter maar gelukkig hoeft het niet altijd.

Elk weekend staan de wasmachine en droger te steunen en te puffen om hun werk te doen.
Vouwen en wegzetten van kleding is eigenlijk nooit een probleem, maar die lakens en dekbedhoezen he. Pffff verschrikkelijk. Gelukkig is Man degene die vouwt, maar ik zet alles weg.
Onze linnenkast lijkt altijd wel ontploft te zijn en vooral wanneer ik alles weer netjes bij elkaar heb gedaan.
Het lijkt wel alsof de kinderen niet normaal iets uit de kast kunnen halen, maar dat er altijd wat mee moet getrokken worden waardoor alles lekker door elkaar staat..

Handtas houding

Afgelopen weekend waren we met z'n allen boodschappen aan het doen. Niets mis mee en best gezellilg. We staan ergens te kijken en ineens hoor ik Zoon zeggen; 'Mam, hou je tas anders vast. Je bent geen 13 meer'.

Ik kijk naar mijn tas en hoe ik het vast heb. Ik vind dat ik het op een normale manier vasthoud, maar Zoon is het daar niet mee eens. Hij vertelde me nog een keer, dat alleen 'tieners' op die manier hun tas vasthouden. Tot overmaat van ramp, hoorde Dochter het gesprek en begon zich er ook mee te bemoeien.
Ik moest het maar over mijn schouder doen, want dit hoort niet hoorrrr..... (en dan volgt er ook nog eens een lange RRR, om de nadruk er op te leggen). Ik ben namelijk al oud, moeder en tot overmaat van ramp hun moeder, dus hoe durf ik.
Rollende ogen benadrukken hun mening nog even en het gezucht wat volgt geeft aan dat het heel vervelend is.

Aangezien ik geen gekke Henkie ben, heb ik het maar genegeerd en aangegeven dat hun gedachtengang niet euh geheel klopt.

Nu was ik net aan het surfen, jawel over een handtas, en wat blijkt.

De verschillende manieren van vasthouden is onderzocht! Wie had dat ooit gedacht.
Ik niet.
Maar laten we eerlijk zijn, ze onderzoeken de meest vreemde dingen tegenwoordig. Ik las een een keer een onderzoek over gapende schildpadden... Tja, wat maakt het uit hoevaak en waarom die schildpadden gapen. Iedereen gaapt dus waarom een schildpad niet.

Maar goed, die handtas.

Hij blijkt dat wanneer je je handtas bij je schouder vasthoudt, dat het macht uit schreeuwt. Zo had ik de tas dus vast....